Door Brexit wordt het lastiger – zo niet onmogelijk – data tussen de EU en het VK te transporteren. Dat is al jaren bekend, maar de aandacht hiervoor blijft te gering. Hoewel de Britten hebben aangegeven dat met wetgeving komen die minimaal gelijk is aan de AVG is er alle reden te twijfelen aan die bewering.
Ontbrekende wetgeving
Om te beginnen is er op dit moment geen wet die dit regelt, maar nog belangrijker is andere reeds bestaande wetgeving. Onder het mom van terrorisme en spionage bestrijding kunnen Britse opsporingsdiensten alle data opvragen en doorzoeken, dus ook digitale data en ook data die bestaat persoonsgegevens van EU burgers bevat.
Een werkend mechanisme om tegen dat snuffelen te klagen bestaat niet. De Britten hebben ook een deal met de Amerikanen om onderling data uit te wisselen. Na Schrems I en II is het dus onmogelijk uit te gaan van een niveau van databescherming dat de EU burger voldoende garanties kan geven.
Reden om te verhuizen
Het gevolg hiervan is groot. Met name de finance sector heeft dit probleem zeer snel ingezien. Het is niet alleen het verdwijnen van de mogelijkheid vanuit Londen klanten in de EU te bedienen dat hen heeft aangezet grote delen van de business naar de EU te verplaatsen. Het einde van die “passporting” regel en de onmogelijkheid aan de AVG te voldoen zijn samen de hoofdoorzaak voor de bedrijven te verhuizen.
Maar dat is een stap die niet elke onderneming kan maken. Bedrijven die vanuit het VK EU klanten bedienen, naast de lokale markt komen in de problemen. Zij zullen veel meer maatregelen moeten nemen om twee databases aan te maken en gescheiden te houden. Dat moeten ze waarschijnlijk ook omdat de fiscale regimes (uitvoerrechten!) zoveel anders worden.
Kosten berekend
Het zijn niet alleen de MKB bedrijven die de business virtueel moeten gaan scheiden. Het gaat ook op voor grote marktpartijen en enterprises met personeel in Nederland. The New Economics Foundation heeft de kosten daarvoor in kaart gebracht. Het komt tot de conclusie dat de Britten komend jaar tussen de £ 1 miljard en £ 1,6 miljard kwijt zijn om de privacy maatregelen te treffen die het gebruik van persoonsgegevens van EU burgers mogelijk maakt.
De kosten voor personeel, training, extra programmatuur en dergelijke zijn voor een klein bedrijf tot £ 10.000. Grotere ondernemingen kunnen op het dubbele of meer rekenen. En dan nog is er geen enkele garantie dat deze maatregelen door de beugel kunnen. Want na Brexit kan het bedrijfsleven zich niet meer verschuilen achter de aanname dat het land zich aan de AVG houdt. Dit gaat met name de tech sector hard raken. Daar zitten de bedrijven die veel persoonsgegevens verzamelen en verwerken. Niet alleen omdat ze dat als core business hebben. Het is ook de tech sector die voor logistiek en support data verzamelt op een manier die na Brexit niet meer door de beugel kan.
