Domeinnamen, Brexit en de Britse markt

Afgelopen week was op meerdere blogs te lezen dat Brexit voor de houders in het Verenigd Koninkrijk van .EU domeinnamen minder impact heeft. Min of meer gelijktijdig waren meldingen over dot London en de uitgifte van .UK namen. Tijd de Britse markt onder de loep te nemen.

Brexit en .EU

De melding die de Europese Commissie (PDF) op 18 juli heeft verspreid is om te beginnen niet direct opgevallen. De meeste publicaties hebben er een paar dagen over gedaan om hier aandacht aan te besteden.

Wat er wordt gemeld is in de regel correct. De Europese Commissie is voornemens EU ingezetenen, ongeacht de woonplaats, het recht te geven een .EU domeinnaam te registeren. Het voornemen is echter beperkt voor de Britse markt.

De melding is, in de context van Brexit, alleen gunstig voor EU ingezeten die in Engeland, Wales, Schotland, Noord Ierland of Gibraltar wonen. Voor houders met uitsluitend een Brits paspoort en bedrijven geldt de verruiming niet. Tienduizenden ondernemers en burgers in het VK en Gibraltar zullen dus na Brexit afscheid moeten nemen van de domeinnamen. Voor registrars in het VK en Gibraltar geldt eveneens dat zijn geen .EU registraties meer kunnen faciliteren.

Overigens is EC melding minder verrassend dan verwacht. Eerder dit jaar zijn gelijke voorstellen tot verruiming namelijk al online verschenen. Waar de pers nu op reageert, is iets dat al lang bekend had moeten zijn.

Dot London

Afgelopen week is er ook gepubliceerd over MMX (Mind + Machines). Die partij heeft onder andere dot London beheerd. Dat nTLD is in 2014 gestart. De stad London heeft het beheer uit handen gegeven via een consessie van 10 jaar. Bedoeling was London beter op de kaart te zetten. Een eigen TLD zou daar op twee manieren invulling aan geven. Het gebruik van het TLD vestigt de aandacht op de stad en de beheersorganisatie zou jaarlijks een bedrag afstaan waarmee de Londense VVV gevoed zou worden.

Dot London heeft even 86.000 registraties gekend (2018), daarna is het aantal registraties geimplodeerd. De teller staat op dit moment op 50.000, waarvan 48% de status “parked” heeft. MMX heeft de handdoek in de ring gegooid en Nominet mag nu dot London beheren. Er is sprake van een miljoenen verlies voor MMX omdat het de kosten niet opwogen tegen de inkomsten. Waardoor dat is veroorzaakt is glashelder. Dot London is te weinig succesvol.

Vraagzijde

Nominet mag nu dan dot London tot een succes maken. De kans daarop is niet groot. Dat heeft niet zo weer te maken met Nominet zelf, als wel met de vraagzijde van de markt.

De Britse markt heeft 1,8 miljoen gereserveerde 2nd level domeinnamen links laten liggen (zie deze post). Als de vraag naar 2nd level namen al geringer is dan verwacht, waarom zou dot London dan wel een succes worden? Het aantal burgers en bedrijven uit het VK (en Gibraltar) dat de .EU heeft opgezegd is groot. Naar registraties gerekend kende 2018 een krimp van 41,8%.

Alles wijst erop dat de vraag naar domeinnamen in het VK bijna tot stilstand is gekomen en iets van een link met Brexit als een van de oorzaken ligt voor de hand. Het aantal echt nieuwe registraties is te gering om van een gezonde marktgroei te spreken.

Uniek situatie

Beter is het te spreken over een markt die verzadigd is en waar een onderstroom zichtbaar is die duidt op afstoten van domeinnamen om tegenwind van onder andere Brexit beter te kunnen opvangen. Het heeft dus primair een economische reden. De combinatie is, zeker naar Europese verhoudingen, uniek.