Wie
Duitsland heeft een Bundesrat. Het wordt gevormd door de minister presidenten van alle Bundesländer. Het moet gehoord worden bij en instemmen met elk wetsvoorstel dat de landelijke regering in Berlijn voorlegt. Pas als de Bundesrat groen licht mag de Bundespresident zijn handtekening onder een wet zetten. Voor een deel lijkt het dus op de Nederlandse Eerste Kamer, maar er zijn ook genoeg verschillen. Belangrijk verschil met Nederland is ook dat de Bundesrat de regering mag verzoeken te komen met wetsvoorstellen of wijzigingen (“Entschließungsantrag”).
Wat
In november 2019 heeft de Bundesrat de regering (niet het parlement!) verzocht te komen met een nieuwe wet om het online shoppen voor consumenten veiliger te maken. Men maakt zich grote zorgen om de directe schade die fake-shops aanrichten. De directe schade bestaat uit gedupeerde klanten die bestellen en betalen, maar nooit geleverd krijgen. De indirecte schade bestaat uit een verminderd vertrouwen in de e-commerce, ook als dat via bonafide aanbieders loopt.
Gevraagd
Van de regering wordt gevraagd te komen tot meerdere maatregelen. De belangrijkste is het invoeren van een identificatieplicht voor een iedere die een .DE domeinnaam registreert met als doel daarmee een webshop te promoten. Bestaande houders moeten de controle alsnog doorlopen. Voor aanvragen van domeinnamen waar geen webshop mee zichtbaar wordt zou de ID plicht achterwege kunnen blijven.
Referentie
De Bundesrat verwijst in het verzoek expliciet naar Denemarken. Daar is een dergelijke plicht eerder ingevoerd. Het heeft voor een substantiële opschoning van .DK gezorgd en deze markt voor partijen achter fake webshops en andere oplichters een stuk minder interessant gemaakt. Dat de situatie in Denemarken echt totaal uit de hand liep blijkt uit statistieken van de registry en Europol.
AVG
Uit het verzoek van de Bundesrat aan de regering blijkt dat men zich terdege bewust is van de spagaat tussen de AVG en de consumentenbescherming. Registries zijn overgegaan naar een dunne Whois en zullen niet staan te juichen om die weer dikker te maken. DENIC, laat staan de registrars, mag evenmin worden opgezadeld met een opgave die een overtreding van de AVG betekent. Als het daar mis gaat is de schade voor .DE heel groot.
Internationaal
De verhouding met de AVG is al complex, maar de Bundesrat voorziet ook nog andere spanningsvelden. Het wil namelijk dat de regering zich in de EU hard maakt voor een dergelijke verplichting in alle lidstaten. Het is immers makkelijk een .NL of .LU nepwinkel op te zetten en daarmee de Duitse consument te misleiden.
Status
Wie bovenstaande leest kan de kriebels krijgen. Niemand zit te wachten op meer administratieve rompslomp. Tegelijk weet ook iedere registrar dat fake webshops een groot probleem zijn. De vraag is wat er met die verzoek van de Bundesrat gaat gebeuren en wat de volgende stappen zijn.
Het goede nieuws is dat een dergelijk verzoek, formeel heet het een Entschließungsantrag, de regering nergens toe dwingt. Het kan onderop de stapel belanden en daar verstoffen. Het minder goede nieuws is dat er ook in de regering en in het parlement voorstanders zijn voor een dergelijke aanpak. De Deense case helpt deze partijen en dan is steun van de Bundesrat meer dan welkom. Dat zelfde geldt ook op Europese schaal. Iedere pleidooi voor een ID plicht in welke lidstaat dan ook kan de belangstelling voor het onderwerp doen toenemen met alle gevolgen van dien. De typisch Nederlandse oplossing zelfregulering maakt dan ook geen indruk meer. De Deense anapak des te meer.
Wordt vervolgd.
(illustratie: Campsmum / Patrick Jayne and Thomas – Original at Flickr, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2630406)
