Uitfaseren of profiteren
Keurig aan het begin van deze maand heeft de pers, inclusief radio en tv, aandacht besteedt aan het uitfaseren van ISDN door KPN. Het telecombedrijf noemt de afname van het aantal klanten, de verouderde techniek en de betere alternatieven in een adem. De concurrentie volgt die lijn.
Dat is een opvallend verschil met Duitsland waar de regionale aanbieders juist in het ontstane gat springen met de belofte ISDN nog een x aantal jaren te leveren en ondersteunen. Zij profiteren van het uitfaseren, maar voor hoelang is niet bekend. De incumbents die de stekker uit ISDN trekken profiteren uiteraard ook. Zij hebben een groot aantal van de actieve ISDN klanten gemigreerd naar een VOIP omgeving. De marges op die dienst zijn aantrekkelijker dan conventionele ISDN, ondanks de lagere maandprijzen voor de eindklant.
Afscheid
De eindklant van ISDN is vandaag de dag vooral nog de ondernemer. Particulieren vormen een klein segment in de ISDN gebruiksdata die gepubliceerd zijn. Ondernemers zijn de grootste groep en beter is het die groep verder te segmenteren. Wie dat doet komt tot de conclusie dat ISDN op plekken een legacy techniek is waarvan men graag afscheid wil nemen.
De reden waarom men in delen van het bedrijfsleven wil overstappen van ISDN naar een nieuwere techniek is tot op heden weinig benoemd in de Nederlandse pers. Mensen, kennis en kosten zij een combinatie die zorgt dat ISDN EOL verklaard moet worden. Het aantal bedrijven met interne kennis van de techniek neemt af, dat geldt ook voor de externe onderhoudsbedrijven. Dat komt omdat die groep technici altijd al klein is geweest en aanwas door de komst van VOIP natuurlijk totaal is opgedroogd. De groep die de kennis nog wel bezit druppelt het bedrijfsleven uit, vrijwillig of bij onvermijdelijke reorganisaties.
Schaarste
Mensen en kennis worden schaars. Wat ook schaars wordt zijn de onderdelen. Voor zowel de infra aan telco kant als bij de klant geldt dat er het aanbod schaarser wordt. De grote fabrikanten hebben de productielijnen teruggeschroefd of zelfs al gesloten. Onderdelen zijn vaker dan ooit refurb, omdat er geen nieuw meer is. De schaarste leidt tot hogere kosten en wordt terecht als een risico gezien.
En verder?
Rond de uitfasering van ISDN is een vraag weinig gesteld. Is dit iets dat we op termijn of binnenkort met nog meer technologiën gaat meemaken? En zo ja welke zijn dat dan?
Wat er met ISDN gebeurt was uiteraard al langer bekend. Sind meer dan een jaar is dan ook incidenteel de vraag gesteld aan vertegenwoordigers van uiteenlopende IT bedrijven of zij processen, procedures of producten gaan uitfaseren. Bijvoorbeeld omdat die te complex en te weinig gevraagd zijn. “What’s next?” blijkt een lastige vraag te zijn. Misschien is het wat voor een stil moment daar toch eens over na te denken.
