Brexit en .EU
Technite was de eerste publicatie in Nederland die wees op de consequenties voor Britse houders van een .EU domeinnaam door Brexit. Weken na het referendum was het onderwerp van gesprek in een door ECO gehoste bijeenkomst. Nederlandse deelnemers ontbraken. Toen al was duidelijk dat de Britten niet konden voldoen aan een van de vereisten van een .EU registratie. De houder moet gevestigd zijn in een EU lidstaat.
Aanpassingen door EURid
De periode die volgde heeft EURid – uiteraard met toestemming van de EC – regelmatig met de houders gecommuniceerd over die regels. Het heeft ook diverse keren de regels aangepast. De snelheid waarmee dat gebeurde was opvallend hoog. Er stond dan ook veel op het spel. Britse burgers en ondernemingen waren bovengemiddeld actief geweest met het registreren van een .EU.
Om een te grote leegloop van het TLD te voorkomen en om de legitieme belangen van Britten met EU belangen niet te veel te schade is gekozen voor een aanpassing van de vereisten. Die aanpassing viel min of meer samen met het verruimen van de vereisten. De eis van fysieke vestiging in een EU lidstaat is niet meer de enige eis. Tegenwoordig volstaat het ook dat de aanvrager een ingezetene van een EU lidstaat is. Nederlanders woonachtig in Australië kunnen dus een .EU aanvragen en gebruiken.
Britse oplossing
Speciaal voor de Britten is er de mogelijkheid gekomen de namen door derden met EU domicilie te laten beheren. Echt nieuw was die regeling eigenlijk niet, er werd namelijk al gebruik van gemaakt. Maar dat was meer een kwestie van improviseren.
Britten met een Iers paspoort zullen hebben meegekregen dat zij zich geen zorgen hoefden te maken. Zij konden immers de houder gegevens wijzigen.
Forse daling .EU registraties
De aanpassingen van EURid hebben echter niet kunnen voorkomen dat honderdduizenden .EU registraties zijn opgezegd. Britten en inwoners van Gibraltar deden deze massaal van de hand. Het aantal is zo groot dat het om meer gaat om tweede of zelfs eerste namen. De leegloop toonde zeer waarschijnlijk aan dat een deel van de registraties uit puur commerciële overwegingen was gedaan. Die handel is dus tot stilstand gekomen.
Restant .EU
De Britten en inwoners van Gibraltar hebben sinds het Brexit referendum bijna vier jaar de tijd gehad een oplossing voor de .EU registraties te vinden. Opzeggen is het meest gebruikte middel geweest. Dat er nu nog een restant van +80.000 namen door EURid op “suspended” gezet zijn verbaast. De houders kunnen er nu niets meer mee. Een e-mail adres of website er aan koppelen werkt niet.
Deze groep heeft formeel tot 31 maart 2021 de tijd de namen op te geven of over te dragen. Per 1 april komen de namen te vervallen. Ze zijn dan weer in 2022 te registeren voor personen en bedrijven die wel aan de EURid regels voldoen.
