Voor elke federale overheidsdienst in Amerika geldt jaren een cloud first beleid. Alles moet naar de cloud, tenzij het echt niet anders kan. Een dergelijke regel geldt ook in Nederland. Dat er anno 2021 nog steeds IT diensten zijn die niet in de cloud passen komt in beide landen voor. Van Amerika is ook bekend dat sommige diensten en ministeries de cloud op afstand willen houden. De jaarlijkse rapporten over de voortgang van de cloud first aanpak hebben dat keer op keer aangetoond.
Bloomberg splitst de cijfers uit
Bloomberg, dat het genoemde bedrag heeft getraceerd, gaat verder niet in op de vraag of Washington nog wordt tegengewerkt. Het merkt wel op dat de meerdere investeringen en uitgaven over 2020 niet in de lijst zijn opgenomen. JEDI is er daar een van. Dat is het cloud project voor defensie waar AWS buiten de deur is gezet en Azure als winnaar uit de bus is gekomen.
Omdat JEDI over elke vorm van cloud gaat kan het plaatje voor 2021 en later nog wel anders uitvallen. Zonder die defensie deals is de verdeling van federale gelden voor de cloud als volgt. PaaS en IaaS zijn samen goed voor 48 procent van het budget en SaaS verbruikt 23 procent.
Direct valt op dat PaaS en IaaS op een hoop zijn geveegd. Of dat komt omdat Bloomberg dat logisch vond, of dat de overheid niet te veel transparantie wil is onduidelijk. Ook ziet iedereen dat er nog 27 procent ontbreekt.
Cloud heeft forse overhead
27 procent van alle cloud uitgaven van de federale overheid gaan naar “support services”. Achter die brede noemer gaan in ieder geval consultancy schuil, migratie processen en vormen van overhead.
Dat iets meer dan een kwart van het budget opgaat aan overhead om überhaupt de federale cloud mogelijk te maken geeft te denken. Is cloud dat echt zo complex, zijn de migraties zo lastig of zijn er andere redenen waarom anno 2020 de overheid nog steeds zoveel hulp van externen nodig heeft?
