De Indiase IT gigant Wipro heeft ruim 300 medewerkers ontslagen voor moonlighting. Dat is het werken voor een andere opdrachtgever in de tijd van de eerste werkgever. Deze zaak afdoen al een incident in een ver land is iets te makkelijk. De omschreven situatie kan ook hier spelen en de IT sector is wat dat betreft een uitstekende voedingsbodem.
Nevenactiviteiten
In Nederland is het bij de grotere ondernemingen gangbaar dat afspraken worden gemaakt over nevenactiviteiten. Werkgevers mogen het niet voor de volle 100 procent verbieden, maar het spreekt voor zich dat ze wel eisen mogen stellen. Iedereen zal begrijpen dat de rol van penningmeester voor de lokale muziekvereniging op weinig bezwaren zal stuiten.
Als men in zijn vrije tijd iets in de IT bijklust tegen betaling kan dat vragen oproepen. Waar het gaat om parttimers die daarnaast iets doen dat veel lijkt op de andere werkzaamheden is het bijna onvermijdelijk dat daar iets over moet worden afgesproken.
Homeoffice
Tot twee jaar terug was de controle op die andere activiteiten eenvoudiger. Door de pandemie is men opeens veel meer van huis uit gaan werken. De werkgever heeft weinig mogelijkheden te controleren wat in de homeoffice gebeurt. Dat kan dus leiden tot excessen zoals Wipro heeft vastgesteld. Het bedrijf zag dat 300 medewerkers van huis uit werkte voor de concurrentie en dat in de reguliere Wipro werktijd.
Dat in die gevallen ontslag volgt snap iedereen. Dat Wipro klaagt over het schenden van de integriteitsregels is begrijpelijk. Moonlighting is zo te lezen iets dat ook bij andere IT bedrijven in India voorkomt. Maar hoe zit het eigenlijk in Nederland? Bestaat het verschijnsel hier ook of zijn alle overeenkomsten voor fulltime, parttime en tijdelijk personeel dusdanig opgesteld dat het niet zal voorkomen? Is dit iets dat tijdens de reguliere audits door opdrachtgevers wordt nagevraagd?
